Zdrada to jedno z najboleśniejszych doświadczeń. Kryzys, z którego wiele par się nigdy nie podnosi. A może gdybyśmy tylko umieli spojrzeć na nią inaczej, mniej stereotypowo, mogłaby się stać początkiem zmian prowadzących nas do prawdziwego spełnienia? Na to pytanie odpowiada w swych tekstach znana psycholog, prowadząca terapię indywidualną, małżeńską i grupową, a także warsztaty rozwojowe dla kobiet Katarzyna Miller.
„Kobiety mogą mieć swoje mieszkania, swoje pieniądze. Ogromnie dużo się zmieniło obyczajowo. Kobiety mogą siedzieć same w restauracji, pójść do kina, na dyskotekę. (...) Nadal jednak część kobiet wychowywana jest na grzeczne dziewczynki, nieodważne, niesamodzielne, posłuszne. I to wychowanie powoduje, że same się nie ośmielają czy nie chcą po pewne rzeczy sięgnąć, ale jednak o nich marzą i mają za złe innym kobietom, że te są odważne, chcą i sięgają. Wychodzą za mąż, prawdę mówiąc, dlatego że się wychodzi za mąż, żeby mieć «życie ułożone». (...) Bo porządna kobieta ma swojego męża, z którym może dawno już nie sypia, ale go ma. Nie będzie się rozglądała za kimkolwiek innym, bo przede wszystkim w ogóle nie przyjdzie jej to do głowy. Nie mówiąc już o innych częściach ciała, które już dawno się uśpiły. Śpią też od dawna jej wszystkie osobiste potrzeby: zabawy, przygody, ryzyka, niespodzianki. To jest typ żon zdradzanych, które na zdradę reagują: «Ona mi go zabrała, ona mi to zrobiła»”.
